Dyskusyjny Klub Filmowy „Powiększenie zaprasza na seanse filmowe w poniedziałki o godz. 19:00. W styczniu będziemy mogli obejrzeć cztery filmy:
7 stycznia, godz. 19:00 – „Nightwatching” – 134 min.
14 stycznia, godz. 19:00 – „Bunt – sprawa Litwinienki” – 103 min.
21 stycznia, godz. 19:00 – „Źródło” – 123 min.
28 stycznia; godz. 19:00 – „Wieczór” – 99 min.
„Nightwatching” – 07.01.2008 – godz. 19:00
Scenariusz i reżyseria: Peter Greenaway
Obsada: Rembrandt – Martin Freeman, Saskia – Eva Birthistle, Geertje – Jodhi May, Hendrickje – Emily Holmes, Titia Uylenburg – Agata Buzek, Egremont – Maciej Zakościelny, Jacob de Roy – Krzysztof Pieczyński, Piers Hasselburg – Andrzej Seweryn, Floris – Rafał Mohr, Clement – Maciej Marczewski, Martha – Magda Smalara, Lotte – Alicja Borkowska
„Bunt – Sprawa Litwinienki” – 14.01.2008 – godz. 19:00
Reżyseria: Andriej Niekrasow
Scenariusz: Andriej Niekrasow, Olga Konska
Producent: Olga Konska
Bunt. Sprawa Litwinienki pokazuje świat intryg, wielkiej polityki, miłości, lojalności i zdrady. Świat, który jest bardziej złożony i zapierający dech w piersi, niż jakakolwiek fabuła.
Kontrowersyjny dokument o byłym agencie FSB, Aleksandrze Litwinience, zmarłym w Londynie po otrzymaniu śmiertelnej dawki radioaktywnego polonu. Antyputinowski film, nad którym prace rozpoczęły się jeszcze przed śmiercią Litwinienki, obnaża politykę Kremla i metody działania FSB (dawnego KGB). Litwinienko krótko przed śmiercią oświadczył, że padł ofiarą zemsty prezydenta Putina, którego politykę ostro krytykował. Zdjęcia umierającego w szpitalu Litwinienki znalazły się w listopadzie 2006 roku na okładkach gazet całego świata, czyniąc z niego symbol walki z rosyjskim państwem policyjnym.
„Źródło” – 21.01.2008 – godz. 19:00
Reżyseria: Ingmar Bergman
Scenariusz: Ulla Isaksson na podstawie XIII-wiecznej ballady „Córka Töre z Wägne”
Zdjęcia: Sven Nykvist
Muzyka: Erik Nordgren
Montaż: Oscar Rosander
Dźwięk: Staffan Dalin, Aaby Wedin
Scenografia: P.A. Lundgren
Kostiumy: Marik Vos-Lundh
Obsada: Max von Sydow – Töre, Birgitta Valberg – Märeta, Gunnel Lindblom – Ingeri, Birgitta Pettersson – Karin, Axel Düberg – Thin Herdsman, Tor Isedal – Mute Herdsman, Allan Edwall – żebrak
O powodach realizacji Źródła Bergman napisał kiedyś: „Potrzebowałem surowej i schematycznej koncepcji świata, aby wyrwać się ze świata bezkształtnego, niewyraźnego i ciemnego, w którym utknąłem. A więc zwróciłem się do dogmatycznego chrześcijaństwa średniowiecza, z jego jasnym podziałem na Dobro i Zło”.
„Ekranizacja średniowiecznego przekazu o nikczemności człowieka, dokonana z maestrią narracyjną, ale i z brutalnym naturalizmem. – pisał o Źródle Adam Garbicz – Fabuła nie tworzy tym razem punktu wyjścia do rozważań o wielkich problemach bytu, lecz prowadzi do myśli o kruchości zasad etycznych człowieka, który tak łatwo daje się ponieść okrucieństwu.”
„Wieczór” – 28.01.2008 r. – godz. 19:00
Reżyseria: Lajos Koltai
Scenariusz: Michael Cunningham i Susan Minot (na podstawie powieści Susan Minot)
Zdjęcia: Gyula Pados
Scenografia: Caroline Hanania
Kostiumy: Ann Roth
Montaż: Allyson C. Johnson
Muzyka: Jan A. P. Kaczmarek
Obsada: Claire Danes – Ann Grant, Hugh Dancy – Buddy Wittenborn, Patrick Wilson – Harris Arden, Toni Colette – Nina Lord, Vanessa Redgrave – Ann Lord, Natasha Richardson – Constance Lord, Meryl Streep – Lila Ross, Glenn Close – Pani Wittenborn, Mamie Gummer – Lila Wittenborn, Eileen Atkins – pielęgniarka
Podstawą scenariusza do filmu „Wieczór” jest książka Susan Minot pod tym samym tytułem. Pisząc Wieczór powieściopisarka i scenarzystka Susan Minot, miała nadzieję, że każdy, kto przeczyta historię opisywanej przez nią kobiety zamyśli się nad własnym życiem i tym, co było w nim najważniejsze, oraz nad tym, jak chcielibyśmy je przeżyć, gdyby je nam dano jeszcze raz.
Ta książka opowiada o podróży wstecz, którą odbywa kobieta w chwili, gdy są przy niej jej dzieci, które dowiadują się wtedy o niej więcej, niż przez całe jej dotychczasowe życie. Kiedy towarzyszy się rodzicowi lub komuś bliskiemu w czasie poprzedzającym bezpośrednio koniec życia, widzi się zawsze, że oni wracają pamięcią i świadomością do miejsc, do których my, dzieci, bliscy, często nie mamy dostępu, i których nie jesteśmy w stanie pojąć.. Zawsze chce się bardzo towarzyszyć rodzicowi w podróży w to miejsce, zwłaszcza, że zdajemy sobie sprawę, że są to ostatnie momenty, by zrozumieć ukochaną osobę, być jak najbliżej niej. Najczęściej jednak jest to niemożliwe, musimy zdać sobie sprawę, że jesteśmy tylko jakąś częścią życia naszych najbliższych, tylko jednym z wątków, a poza tym, o czym wiemy, kryje się wiele niedopowiedzeń i tajemnic.
Wspaniały film! Fenomenalne aktorstwo! Takiej obsady dawno już nie zgromadzono w żadnym filmie! Wspaniale wyreżyserowany kawałek kina, przepiękne zdjęcia i hipnotyczna, zasługująca na Oscara ścieżka dźwiękowa! Klasyk – to trzeba zobaczyć!
