Znana kwidzynianka Barbara Wilk-Malinowska otrzymała Order Świętego Stanisława III klasy.
Barbara Wilk-Malinowska jest absolwentką zabytkoznawstwa i konserwatorstwa na Wydziale Sztuk Pięknych toruńskiego UMK. , byłą nauczycielką i pracowniczką domu kultury (1970-1975). Przez wiele lat pracowała jako adiunkt, starszy adiunkt i kustosz Działu Sztuki w kwidzyńskim Muzeum Zamkowym (1975-2008). Przygotowała i wykonała ponad 100 wystaw tematycznych. Najważniejsze z nich to:
- Jadwiga Budzisz – Bujnowska – życie i twórczość,
- Koń w malarstwie polskim ze zbiorów polskich muzeów,
- Kantor – życie i twórczość,
- Dziadek do orzechów, za którą w Ogólnopolskim Konkursie na „Najciekawsze wydarzenie roku 1994” otrzymała nagrodę Ministra Kultury i Sztuki oraz prezentowała ją w 9 miastach Polski, we Francji i w Austrii.
Jako artystka-plastyczka zaprojektowała i wykonała dziesiątki rzeźb i tablic pamiątkowych. Jest autorką katalogów wystaw oraz artykułów i wydawnictw, w tym współautorką przewodnika po Kwidzynie (1994). Była wieloletnią recenzentką Ogólnopolskiego i Międzynarodowego Przeglądu Sztuki Więziennej.
Przez 5 kadencji była radną miasta Kwidzyna (1994-2014) – m. in. przewodniczącą Komisji Oświaty, kultury, Sportu,, Rekreacji i Turystyki. Jest aktywną członkinią Związku Nauczycielstwa Polskiego i Towarzystwa Miłośników Ziemi Kwidzyńskiej.
Posiada m. in. Srebrny Krzyż Zasługi, odznaki „Zasłużony Działacz Kultury”, „Zasłużony Działacz Związkowy Kultury i Sztuki”. Jest laureatką nagrody burmistrza Miasta Kwidzyna – Człowiek Kultury, nagród Przewodniczącego Rady Miasta i Starosty Kwidzyńskiego.
Order Świętego Stanisława został ustanowiony przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1765 roku i zajmował wtedy drugie miejsce w hierarchii orderów Rzeczypospolitej Obojga Narodów po Orderze Orla Białego. Do III rozbioru w 1795 roku odznaczono nim 1666 osób. Jego nadawanie kontynuowano w Księstwie Warszawskim (wyróżniono tylko 18 osób) i w Królestwie Polskim, kiedy został podzielony na 4 klasy (łącznie 1660 odznaczonych).
Nadawanie orderu wznowiono w Trzeciej Rzeczypospolitej jako odznaczenia niepaństwowego. Przyznaje go od 2005 roku Wielka Narodowa Kapituła Orderu Św. Stanisława w Polsce, której obecnie Wielkim Mistrzem jest prof. dr hab. Mirosław Nader, a uroczysta ceremonia wręczenia ma miejsce w warszawskim Kościele Św. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu w imienny Stanisława. W Łazienkach Królewskich ma siedzibę Stowarzyszenie Dam i Kawalerów Orderu Św. Stanisława. Przyświeca im szlachetna idea wyrażona hasłem: Praemiando incitat! (Nagradzając zachęcaj!) do pracy i działalności na rzecz bliźnich, potrzebujących wsparcia.
Chodziło też o upamiętnienie biskupa krakowskiego Stanisława ze Szczepanowa (1030-1079), który zginął śmiercią męczeńską poćwiartowany z woli króla Bolesława Śmiałego. Kanonizowany przez papieża Innocentego IV (1253), przez papieża Jana XXIII ustanowiony patronem Polski (1963), został w 900 – rocznicę śmierci nazwany przez Jana Pawła II podczas I pielgrzymki do Ojczyzny „patronem chrześcijańskiego ładu moralnego”. Jest w Polsce patronem 4 archidiecezji i 5 diecezji oraz dziesiątków parafii.
(Artykuł na podstawie materiału przesłanego przez Antoniego Barganowskiego).
